Η ίδια μνημειακότητα των θεατρικών μορφών του Βλάσση χαρακτηρίζει τους όγκους των γλυπτών του που διακρίνονται πάντα από μια σκηνοθετημένη διάσταση της κίνησης. Τα πολυεπίπεδα και συχνά αιχμηρά “αρχαιοελληνικά” μπρούτζινα γλυπτά του, οι βιομορφικές φιγούρες του, τα Ολυμπιακά αθλήματα, οι γεωμετρικές περιπτύξεις των σωληνωτών μορφών και τα εκρηκτικά ερωτικά γυναικεία σώματα – όλα έχουν σχεδιαστεί προηγουμένως στο χαρτί και κυριαρχούνται από την αίσθηση μιας κίνησης παγωμένης στο χρόνο.
Ελισάβετ Πλέσσα