«Με αφορμή ένα δέντρο…» Ομαδική Έκθεση 2007

«Με αφορμή ένα δέντρο … »

Δεκατέσσερεις γνωστοί και καταξιωμένοι ζωγράφοι, ο Απέργης, ο Γέρος, ο Ζουμπουλάκης, ο Κατσουλίδης, ο Κοκκινίδης, ο Μυταράς, ο Σάμιος, ο Σαρακατσιάνος, ο Σπεράντζας, ο Σταθόπουλος, ο Στάθης, ο Τσόκλης, ο Φασιανός, ο Χάρος και τρεις γλύπτες, ο Παναγιωτίδης, η Σαραντοπούλου και ο Τζαφόλιας, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της φύσης, δημιούργησαν έργα έχοντας ως πηγή έμπνευσης ένα δέντρο.
Το αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης υπήρξε εντυπωσιακό. Ξεκινώντας από μια κοινή αφετηρία, χρησιμοποιώντας, όμως, o καθένας τον προσωπικό του κώδικα γραφής, ενέταξαν στα έργα τους «το δέντρο», χωρίς να αποκλείνουν από τον προσωπικό τους μύθο και τους άξονες της θεματογραφίας τους.
Τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση, άλλα περισσότερο ρεαλιστικά με το δέντρο ως κεντρικό θέμα και άλλα πιο αφαιρετικά με το δέντρο ως πρόσχημα, ενταγμένο σε ένα γενικότερο πλαίσιο, οδηγούν σε ένα εικαστικό περίπατο στα μονοπάτια της φύσης, όπως αυτή έχει φιλτραριστεί μέσα από το ιδιαίτερο μορφοπλαστικό ιδίωμα του κάθε δημιουργού.
Από τις σχεδόν σουρεαλιστικές διατυπώσεις του Σαρακατσιάνου και του Γέρου, την μπλέ ελιά του Φασιανού, τα κλαδιά του Σάμιου με τους ερωτικούς υπαινιγμούς, τις ξερολιθιές του Ζουμπουλάκη, τα τοπία του Κατσουλίδη και του Χάρου, τους εμβληματικούς κορμούς του Απέργη μέχρι τις γλυπτικές δημιουργίες του Παναγιωτίδη και των υπολοίπων, το δέντρο πρωταγωνιστεί, ως ιδέα και ως μορφή, σε μια ευφάνταστη ποικιλία συνδυασμών και διατυπώσεων.
Τα έργα της συγκεκριμένης έκθεσης προσφέρουν μια οπτική φυγή από την πραγματικότητα, αποτελώντας ταυτόχρονα ένα εικαστικό πανόραμα, που δίνει την ευκαιρία στο φιλότεχνο κοινό, να δει συγκεντρωμένα έργα σπουδαίων ζωγράφων και γλυπτών και να ανιχνεύσει πως ένα συγκεκριμένο θέμα μπορεί, μέσα από τη δημιουργική φαντασία προικισμένων καλλιτεχνών, να αντιμετωπιστεί και να αποδοθεί με διαφορετικούς τρόπους και διαφορετικές οπτικές.
Ο θεατής καλείται μέσα από ένα παιχνίδι ελεύθερων συνειρμών να βυθιστεί στη μαγεία της τέχνης και να αποκρυπτογραφήσει, χωρίς δεσμεύσεις και περιορισμούς, τους όποιους λανθάνοντες συμβολισμούς, δίνοντας τη δική του ερμηνεία και πλάθοντας την προσωπική του ιστορία.

Δρ Βίκυ Σαρακατσιάνου
Ιστορικός Τέχνης