Μάρκος Βενιός «…αυτά που καταστρέφει ο άνθρωπος»
Ο Μάρκος Βενιός με «…αυτά που καταστρέφει ο άνθρωπος»
Την Τρίτη 28 Μαΐου θα εγκαινιαστεί στον Εικαστικό Κύκλο, Καρνεάδου 20 στο Κολωνάκι έκθεση έργων ζωγραφικής μικρών διαστάσεων με γενικό τίτλο «…αυτά που καταστρέφει ο άνθρωπος».
Η θεματολογία του Μάρκου Βενιού είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες και μάλιστα η χρήση του χρυσού-ασημί την έχει κάνει μοναδική. Αποτυπώνει όπως σχεδόν πάντα τις μικρές λιτές γωνιές της νησιωτικής Ελλάδας με το άπλετο φως, με την μοναδική διαύγεια της τεχνικής του. Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα των τριών τελευταίων χρόνων που για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό Ο ζωγράφος του Αιγαίου. Η πέτρα, η φρυγμένη γη, ο τοίχος του ξωκλησιού που έχει δουλευτεί με την παλάμη του ταπεινού χτίστη και το μονοπάτι με τα φρύγανα, θυμάρια και φασκόμηλα που έχει ανοίξει η γερόντισσα νησιώτισσα για να πάει να προσκυνήσει και να ανάψει το καντήλι, μέσα από την τεχνική της αυγοτέμπερας και του χρυσού παίρνει μια μεταφυσική και ποιητική διάσταση. Η βιωματική εμπειρία εδώ καταγράφεται σε ψυχικές ανατάσεις του ζωγράφου.
Τα πιο αγαπητά πράγματα στον κόσμο, είναι τα αυθεντικά. Γι αυτό ο μεγάλος δάσκαλος Γιάννης Τσαρούχης του είχε πει: Εσύ ζωγραφίζεις αυτά που καταστρέφει ο άνθρωπος. Με το προσωπικό του ύφος ο Μάρκος Βενιός προσθέτει στην Ελληνική τοπιογραφία, μια καινούρια ερμηνεία.
Κείμενο Ντόρας Ηλιοπούλου-Ρογκάν για έντυπο έκθεσης του Μάρκου Βενιού στον Εικαστικό Κύκλο.
Για μιαν ακόμη φορά, θα διαπιστώσουμε στην τωρινή ατομική έκθεση του Μάρκου Βενιού, την εξαιρετική ευαισθησία με την οποία ο χαρισματικός καλλιτέχνης δεν βλέπει απλά αλλά βιώνει και νιώθει το ελληνικό τοπίο, σε όλη του την αίγλη και σε όλες τις εποχές του έτους. Και αυτό συμβαίνει επειδή ο Βενιός νιώθοντας ενστικτωδώς τη λάμψη και την ιδιαιτερότητα του μοναδικού σε υφή ελληνικού φωτός, κατορθώνει να «πλάθει» σχεδόν, στην κυριολεξία μες από αυτό: ένα κυκλαδίτικο ξωκλήσι, μιαν εκκλησία κτισμένη ανάμεσα σε ξερολιθιές στη Φολέγανδρο, ερειπωμένα και λουλουδιασμένα χαμόσπιτα, εγκαταλελειμμένους πύργους της Μάνης, χορταριασμένες ξερολιθιές και άλλες που γυροφέρνουν πουρνάρια και παπαρούνες με μια ζωντανή αίσθηση από την ανάσα της γης. Άλλοτε πάλι, το υγρό στοιχείο – κατεξοχήν πεδίο για τους αντικατοπτρισμούς του φωτός – όπως και οι κάμποι με τα στάχυα, δράττουν για να αναμεταδώσουν με μιαν εξαιρετική ευκρίνεια και συνάμα υποβολή, τη μοναδικότητα του ελληνικού φωτός. Μοναδικότητα με την οποία ο Βενιός δεν εναρμονίσθηκε απλά αλλά ταυτίστηκε, στην κυριολεξία. Στα κατ’ ουσίαν ατμοσφαιρικά έργα του άξιου καλλιτέχνη έχει ενορχηστρωθεί κάτι το ουσιαστικό από τις εναλλαγές του φωτός στη διάρκεια μιας ημέρας που μας αναμεταδίδει στο ακέραιο την υφή του. Ειδικότερα, τις εναλλαγές σε διαφάνεια, σε αποχρώσεις, σε δυναμική υποβολής…. Εναλλαγές που προικίζουν με μια μεταφυσική ιδιότητα ακόμη και το παραμικρό ρεαλιστικά δοσμένο «χάλασμα». Εναλλαγές που εκφράζονται με μια ποιητική ευαισθησία από μέρους του ζωγράφου. Κοντολογίς, είναι το ελληνικό φως, σε όλη την αυθεντικότητα και το μεγαλείο του που δεν απεικονίζεται απλά αλλά «χωράει ατόφιο» στα έργα του Μάρκου Βενιού, για να τα αναδείξει σε: μοναδικά εύγλωττες όσο και αποκαλυπτικές μαρτυρίες του.
Ντόρα Ηλιοπούλου – Ρογκάν
Δρ. Ιστορικός της Τέχνης – τεχνοκριτικός
Officier des Arts et Lettres
