Κώστας Βαρώτσος- Ο Ποιητής της Γλυπτικής
Ο Ποιητής της γλυπτικής, ο Κώστας Βαρώτσος, αγαπά να χρησιμοποιεί υλικά όπως το γυαλί, υλικά που έχουν την ιδιότητα της διαφάνειας, ιδιότητα που επιτρέπει στο βλέμμα να διαπεράσει το έργο. Το γυαλί του Βαρώτσου λειτουργεί σαν φίλτρο στα μάτια του θεατή, που τον προκαλεί να δει τον κόσμο μέσα από την οπτική του ίδιου του καλλιτέχνη.
Ο Βαρώτσος είναι ένας καλλιτέχνης που δεν δίστασε να βγεί από το εργαστήριό του και που σίγουρα δεν ζήτησε ευνοϊκές συνθήκες για να εκφραστεί μέσω της τέχνης του. Μέχρι και σήμερα καταφέρνει το έργο του να ενταχθεί αρμονικά ως φυσική συνέχεια στο περιβάλλον όπου κατοικεί. Δημιουργεί μία σχέση αμφίδρομη όπου το έργο δίνει αλλά και παίρνει ζωή από το χώρο που δεσπόζει.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955, σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης και στο Πανεπιστήμιο αρχιτεκτονικής της Πεσκάρα στην Ιταλία. Το 1991 πήρε υποτροφία από το ίδρυμα Fulbright και το 1999 εξελέγη Καθηγητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης. Είναι μέλος της Engelberg στην Ελβετία. Τα έργα του βρίσκονται σε δημόσιους χώρους σε Ελλάδα, Κύπρο, Ιταλία, Ελβετία, Ισπανία, Αίγυπτο και στις ΗΠΑ. Έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πολλά έργα του έχουν βραβευτεί. Ο ίδιος τιμήθηκε για την καλλιτεχνική του προσφορά στην Ιταλία, με τον τίτλο του Cavaliere dell’Ordine della Stella della Solidarieta Italiana de la Republica Italiana. Ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και κυρίως στην Αίγινα.
Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη που κατόρθωσε να αλλάξει τα δεδομένα του διαλόγου με τη γλυπτική στο δημόσιο χώρο. Αφετηρία στάθηκε το εμβληματικό γλυπτό του «Δρομέας» με τη δημιουργία του οποίου απέκτησε πλατύ κοινό και «έσπασε» κατά κάποιο τρόπο, τα δεσμά με τη «μοναχική» τέχνη.
Η σειρά των έργων του εμπεριέχει προσωπικές του ιστορίες και βιώματα. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ακόμα και οι ορίζοντες που δημιουργεί αντικατοπτρίζουν τον κύκλο της ίδιας του της ζωής. Η κυκλική κίνηση στη ζωή του Κώστα Βαρώτσου έχει ιδιαίτερη σημασία. Η δυνατότητα να γυρίζει εκεί που ανήκει είναι πολύτιμη καθώς μόνο έτσι αποκτά νόημα το ταξίδι της ζωής και συνειδητοποιεί τη σημασία της ίδιας του της ύπαρξης.
Κλείνοντας, θα δανειστούμε τα λόγια του ιστορικού τέχνης, Γιώργου Μυλωνά, καθώς σκιαγραφούν τον καλλιτέχνη αλλά και άνθρωπο Κώστα Βαρώτσο! «Ο Κώστας Βαρώτσος, είναι ένας καλλιτέχνης του δρόμου, ένας δρομέας που σπέρνει το έργο του σε πυκνοκατοικημένα κέντρα ή απάτητα μέρη. Αλλά και στα μικρά σε διάσταση έργα του ο Βαρώτσος νιώθει εραστής της στιγμής, κοιτάζει μέσα στα μάτια της∙ εκεί όπου φτερουγίζει το φευγαλέο».