Διανοούμενος καλλιτέχνης, αποφασισμένος , τολμηρός, ορμητικός, με ανεξάρτητη και δημιουργικά κριτική σκέψη και αναλυτικό πνεύμα, ο Μανώλης Χάρος πραγματοποιεί το ζωγραφικό του όραμα με μέθοδο και συνέπεια. Χρησιμοποιεί τη σκέψη αλλά όταν αυτή σφραγίζεται από την διαίσθηση και την ενόραση.
Οι εικόνες του αποσπασματικές, ονειροπόλες, διάφανες, άυλες και μετέωρες, συνδυάζουν τον λυρισμό με μια νέα αντίληψη των χρωμάτων.
Ζωγραφίζει τη λεπτή γραμμή του ορίζοντα, την ησυχία της νύχτας, τα φεγγάρια, τα αστέρια, το θρόισμα των φύλλων, τις πεταλούδες που πετούν και αφήνουν πίσω τους το χρώμα, τα καράβια που πηγαινοέρχονται, την γαλήνια θάλασσα. Γνώριμα δεδομένα της ζωγραφικής του που λειτουργούν σαν κλειδιά στην ανάγνωση του έργου πριν την τελική έκπληξη.
Δεν αναπαριστά την φύση. Ζωγραφίζει την αίσθηση , την ατμόσφαιρα, αλλά και την ανάμνηση που απορρέει από αυτήν. Ζωγραφίζει τις κλιματολογικές συνθήκες περισσότερο παρά τις γεωγραφικές. Παρατηρεί τα σπίτια τις ώρες του πρωινού. Παρακολουθεί τις αδιόρατες αλλαγές τους με την πορεία της ημέρας και αναδεικνύεται ένας από τους πιο ευαίσθητους ερμηνευτές της μαγείας που μπορεί να ασκήσει στην ανθρώπινη ψυχή το φως, όταν με τους μυστικούς παλμούς του ζωογονεί την αχωική ουδετερότητα του απόλυτα ζοφερού μαύρου.
Τα τοπία του απομακρύνονται από το ορατό, οι όγκοι εξατμίζονται στην αύρα του πρωινού για να στοχαστεί πάνω στο αόρατο.
Ελένη Αθανασίου
Ιστορικός Τέχνης