Η γλυπτική διαδικασία και πράξη της Χριστίνας Σαραντοπούλου φαίνεται να οργανώνει συστήματα δομών, συντακτικών κανόνων κίνησης και ισορροπίας, ροής και ακινησίας, διασποράς και συσπείρωσης, συντονισμού και συγχρονικότητας…, που παραπέμπουν όλα στον κρυπτικό, αλλά και με πολλούς τρόπους υπαινικτικά εύληπτο ρυθμό του σύμπαντος.
Θάλεια Στεφανίδου
Ιστορικός/Κριτικός Τέχνης – Curator