«Η ζωγραφική του Παναγιώτη Σιάγκρη, έχει μια αμεσότητα όσον αφορά τη σχέση της με τον θεατή. Είτε βλέποντας τις αρχιτεκτονικές του φόρμες, είτε τις ανθρώπινες φιγούρες και τα ζευγάρια του, ο καλλιτέχνης καταφέρνει αυτό που πολλοί θα ήθελαν: να κάνει το κοινό να ταυτιστεί με την εικόνα του έργου του και να τις συνδέσει με δικές του πιθανόν εμπειρίες. Οι ανθρώπινες φιγούρες του, είτε πρόκειται για έναν κολυμβητή που πηδάει στο απέραντο γαλάζιο, είτε για ζευγάρια ξαπλωμένα στην παραλία, οδηγούν τον θεατή να αναπολήσει ανάλογες, δικές του αναμνήσεις και στιγμές».