Μου άρεσαν τα αρχαία αγγεία γιατί απεικόνιζαν ανθρώπους ως σκιές. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι μοιάζουν με το θέατρο σκιών. Η σκιά είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Μπορείς να της δώσεις τόνους και μπορείς να φτάσεις σε πολύ μεγάλη λεπτομέρεια. Πολλές φορές ζωγράφιζα στο δωμάτιο όπου έμενα στο Παρίσι και ξυπνούσα και έβλεπα αυτές τις σκιές που είχα φτιάξει και νόμιζα πως ήταν άνθρωποι που είχαν μπει μέσα. Φοβόμουν με τα ίδια μου τα έργα. Είμαι ανθρωπιστής στη ζωγραφική. Τον άνθρωπο δεν πρέπει να τον κάνεις όπως είναι, αλλά όπως τον βλέπεις εσύ. Όπως όταν ταξιδεύεις με ένα πλοίο και από μακριά βλέπεις ένα νησί και όλα φαίνονται επίπεδα. Βλέπεις ένα μπλε και όσο πλησιάζεις τότε διακρίνεις την ώχρα στα βουνά. Όταν φωτίζονται από τον ήλιο νομίζεις πως είναι ντεκουπαρισμένα με ψαλίδι.
Πηγή: parathyro.com
