Από τον κλειστό κύλινδρο του στεγάστρου εκείνου του παραθαλάσσιου μπαρ που δεν έγινε ποτέ,
στον αεροδυναμικό Έκτορα, την αψιδωτή μορφή της Κασσάνδρας και το τοξωτό ίχνος της Κολυμβήτριας, η συνεσταλμένη Επιφύλαξη και η ερμητική Εσωστρέφεια ξετύλιξαν επιτέλους εκείνο το ρολαρισμένο εισιτήριο του τρόλεϋ και μεταμορφώθηκαν στην τόλμη της Απόδρασης και την ορμή της Απογείωσης προς νέα σχέδια, νέα έργα του Δημήτρη Βλάσση που θα θυμούνται το παρελθόν αλλά θα κοιτάζουν μόνο προς το μέλλον.
Ελισάβετ Πλέσσα