Πλαϊνό Παλιάς Βάρκας
“Στα έργα του Σωτήρη Σόρογκα πλανάται και κυριαρχεί φθορά. Τίποτα δεν ξεφεύγει από τον πανδαμάτορα χρόνο και την καταστροφική του δύναμη.
Η κατάλυση της ζωής εκφέρεται μέσα από την αποσύνθεση των αντικειμένων: ερείπια, σπασμένα αγάλματα,καμένες φωτογραφίες,σκουριές, κατεστραμμένα καΐκια. Πίσω από την άψυχη ύλη διαφαίνεται το ταξίδι της ανθρώπινης ζωής, με αφετηρία και κατάληξη την θάλασσα, ως αρχέγονο και καθοριστικό στοιχείο. Όπως ο ποιητής Καρυωτάκης, έτσι και ο ζωγράφος Σόρογκας βλέπει “τον πόνο των πραμάτων και του ανθρώπου” ενιαίο και αλληλένδετο σε μία κοινή συνισταμένη, δηλαδή στην κοινή μοίρα.”
Κριτική από την Τατιάνα Σπινάρη-Πολλάλη,
Δρ της Ιστορίας της Τέχνης