Η τέχνη δεν είναι τόσο εύκολο φάρμακο. Οκ, και τον πονόδοντο κάτω από κάποιες πολύ ειδικές συνθήκες, μπορεί να τον απαλύνει, αλλά πραγματικά σε πολύ ειδικές. Έτσι και εδώ ο ρατσισμός είναι δουλειά του γιατρού, του κοινωνιολόγου, του νομοθέτη. Αυτοί προηγούνται, γιατί οφείλουν. Η κοινωνία οφείλει. Οι καλλιτέχνες σε τέτοιες καταστάσεις βοηθούν με κίνδυνο πολλές φορές να κατηγορηθούν και σαν γραφικοί.
Πηγή rizopoulospost.com