Όπως ο ίδιος αναφέρει: «Ο σύγχρονος εξατομισμένος άνθρωπος δεν έχει μνήμη παρελθόντος και κατά προέκταση ενόραση μέλλοντος. Έχει μόνο ομιχλώδες παρόν. Μόνο αυτοί που έχουν τη μακρύτερη μνήμη, έχουν και μακρύτερο μέλλον.
Πιστεύω ότι μέσα από την Τέχνη, ενεργοποιούνται οι θετικές ιδιότητες που έχουμε όλοι μέσα μας. Μια τέχνη που σκιαγραφείται διαχρονική, δισδιάστατη, συμβολική. Μια σύνθεση ρεαλισμού, φαντασίας και συμβόλων.
Το επιδιωκόμενο; Ένα νόημα στο κοινότυπο, κάτι από το μυστήριο στο ολοφάνερο και ίσως μια σταλιά αιωνιότητας στο εφήμερο.
Ζούμε σε εσχατολογικούς καιρούς. Μια πραγματικότητα ακραίως υλιστική, όπου το υπαρξιακό αίνιγμα αλλάζει συνεχώς έννοιες και ερμηνείες και οι ιδέες του καλού και του κακού είναι δυσδιάκριτες. Η ζωή περνάει χωρίς αναμνήσεις, χωρίς δικαίωση του χρόνου και αντιμετωπίζεται σαν τυχαίο συμβάν.
Η διέξοδος είναι δυνατή πια, μόνο μέσα από τα κανάλια του πνεύματος και της τέχνης σε μια διάσταση χωρίς χρονική στιγμή. Και ίσως είναι η μόνη ελπίδα στην αγωνιώδη προσπάθεια της ψυχής για λίγη ποιότητα στον τόσο σύντομο χρόνο της ζωής μας.»
Πηγή: culturenow.gr