Καλό είναι το έργο αν το δεις και το εγκρίνεις μετά από δέκα ημέρες, μου έλεγε η φίλη μου Νίκη Καναγκίνη. Μπορείς να το δεις και την επόμενη ημέρα και να το αλλάξεις. Ο τρόπος που κρίνει ο καθένας το έργο του έχει σχέση με την κουλτούρα του, τις ανησυχίες του και το κατά πόσο επιθυμεί να έχει ενδιαφέρον έξω από αυτόν.
Οταν βλέπω τη ζωγραφική, λέω «δεν θα αντέξει». Οταν πεθάνει ο ζωγράφος, θα τον ξεχάσουν. Κοιτάζω το Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών και βλέπω καλούς ζωγράφους για τους οποίους δεν γίνεται πια καθόλου λόγος. Το ερώτημα είναι με τι ερεθίσματα και ποιες εμπειρίες και παιδεία η αυριανή κοινωνία θα βλέπει τη ζωγραφική στο μέλλον. Τα έργα επί παραδείγματι της documenta μπορούν να επιβιώσουν μετά από 50 χρόνια; Τι θα γίνουν τα περιβάλλοντα;
Πηγή: tanea.gr
