Ο Παπουτσίδης είναι από τους καλλιτέχνες που φτιάχνει με τα δικά του υλικά ένα ολόκληρο σύμπαν και προσκαλεί τον θεατή να εισέλθει, αφήνοντας πίσω τη λογική. Τα έργα του είναι αποσπασματικές εικόνες από όνειρα, από τις παραστάσεις του νου του, από τις εμμονές του. Μια περιήγηση στην έκθεση αποκαλύπτει ότι ο καλλιτέχνης έχει μεγάλη ευχέρεια στο να χειρίζεται τον σίδηρο και να δίνει σε αυτό το σκληρό υλικό φόρμα, αλλά και ψυχή. O γλύπτης έχει επινοήσει και το σιδηρογράφημα, όπου η ζωγραφική και η γλυπτική παντρεύονται στην επιφάνεια μιας λαμαρίνας. Εκεί ο σίδηρος συναντάει το λάδι και οι δράκοι τους αρχαιοελληνικούς κότιμους και τα αστέρια.