Λέει ο ίδιος ότι η εξέλιξη της δουλειάς του υπαγορεύεται από την τριπλή έγνοια της ύλης, του φωτός, του χώρου. Για εκείνον ύλη υπήρξαν το σίδερο, το ατσάλι, ο μπρούντζος, ο κασσίτερος, ο χαλκός, σπανιότερα το μάρμαρο. «Τις μορφές μου, γεμάτες και άδειες, τις διαπερνάνε, τις περιστοιχίζουν, τις χαϊδεύουν, ο αέρας, το φως, το βλέμμα, για να τους δώσουν στο τέλος μια στέρεα θέση στον χώρο εκείνον που θα είναι η φυσική τους προέκταση» Πηγή: www.lifo.gr