«Εκείνο που με γοητεύει πάντα στην Ιθάκη, ανεξάρτητα από εποχή, είναι η φύση της. Λόφοι καταπράσινοι, βουνά, όχι ψηλά αλλά πολύ σύνθετα, που οι κορυφές τους αποτελούν το τελείωμα μιας απίθανης σύνθεσης της φύσης. Τα πλαισιώνει η πολύχρωμη θάλασσα με τα τιρκουάζ, τα πράσινα σε όλους τους τόνους νερά και οι ατελείωτοι χρωματισμοί σε όλους τους τόνους του μπλε. Τα βράχια, άσπρα, γκρίζα, κόκκινα και πορτοκαλιά, σχιστόλιθοι που σχίζουν τα νερά με ορμή σαν σπαθιά, κάνουν το τοπίο όχι ρομαντικό που ανακαλεί θύμησες, αλλά διεγερτικό για τη φαντασία του περιηγητή και τον ταξιδεύει σαν μουσική του Μότσαρτ ή του Βιβάλντι. Αγρια, σκληρά, ήρεμα, ποιητικά και απλά είναι τα τοπία της Ιθάκης»