Η έκταση της πλαστικής αφήγησης του Καραβούζη δημιουργεί την εντύπωση μιας νοηματικής ενότητας με χαρακτηριστικό και κυρίαρχο θέμα τον σιωπηλό διάλογο του καλλιτέχνη, διάλογο που αρχίζει με τα καθημερινά απλά αντικείμενα και επεκτείνεται μέχρι τα αρχαιοελληνικά στοιχεία. Ο Σαράντης Καραβούζης αντιμετωπίζει τις νεκρές φύσεις από τη δική του οπτική. Κρατά τα ουσιώδη πλαστικά στοιχεία τους, δηλαδή το θεματικό τους πυρήνα, διατηρεί το αισθητικό ενδιαφέρον της σύνθεσης με τα ίδια καθημερινά αντικείμενα, το οποία αγγίζουν μια αινιγματική μυστική πραγματικότητα. Καλός σχεδιαστής αλλά και στοχαστής με μεταφυσική διάθεση απελευθερώνει τα ταπεινά αντικείμενα, μπουκάλια, κύπελα, αγγεία από τη χρηστική τους ιδιότητα και τους προσδίδει ένα μνημειακό χαρακτήρα. Σ΄αυτές τις στατικές διατάξεις οι χαμηλόφωνοι τόνοι άλλοτε χοϊκοί και θερμοί και άλλοτε ουδέτεροι και ψυχροί τονίζουν την απόκοσμη γαλήνη.
Στέλιος Λυδάκης “Καραβούζης”
Πηγή: greek-language.gr