4 ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ
Είναι βιβλία που θα προκαλέσουν τον τρόπο σκέψης και θέασης σου, είναι βιβλία γεμάτα φαντασία και ανθρώπινο πόνο που μεταφράζεται σε δημιουργία. Είναι τα 4 βιβλία που σου προτείνουμε για το φετινό καλοκαίρι και αναμένουμε τις εντυπώσεις σου από Σεπτέμβρη! Καλή ανάγνωση!
#1 “Ways of Seeing” – John Berger
Ο Τζον Πίτερ Μπέργκερ ήταν Άγγλος κριτικός τέχνης, μυθιστοριογράφος, ζωγράφος και ποιητής. Ίσως το πιο επιδραστικό βιβλίο τέχνης του 20ού αιώνα. «Η οπτική αντίληψη προηγείται των λέξεων. Το παιδί βλέπει και αναγνωρίζει πριν μπορέσει να μιλήσει. Όμως η οπτική αντίληψη προηγείται των λέξεων και υπό μία άλλη έννοια. Η οπτική αντίληψη είναι εκείνη που καθορίζει τη θέση μας στον κόσμο που μας περιβάλλει· ερμηνεύουμε αυτόν τον κόσμο με λέξεις, αλλά οι λέξεις δεν μπορούν ποτέ να αναιρέσουν το γεγονός ότι περιβαλλόμαστε από αυτόν. Η σχέση μεταξύ του τι βλέπουμε και του τι γνωρίζουμε δεν είναι ποτέ σαφώς προσδιορισμένη.»
Το βιβλίο του John Berger, ασκώντας κριτική στην παραδοσιακή δυτική αισθητική της τέχνης, αποκαλύπτει καλά κρυμμένα ιδεολογήματα πίσω από τις εικόνες. Ο συγγραφέας, δίνοντας έμφαση στον τρόπο με τον οποίο κοιτάζουμε τα έργα ζωγραφικής, μεταβάλλει τελικά τον τρόπο που κοιτάζουμε τις εικόνες εν γένει. Πενήντα χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του βιβλίου, τα ερωτήματα που θέτει εξακολουθούν να είναι επίκαιρα και να απασχολούν την αισθητική θεωρία και την ιστορία της τέχνης.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
#2 “The Art of Looking: How to Read Modern and Contemporary Art” – Lance Esplund
Το τοπίο της σύγχρονης τέχνης έχει αλλάξει δραματικά τα τελευταία εκατό χρόνια: Το «Shoot» (1971) του Chris Burden, στο οποίο ο καλλιτέχνης πυροβολήθηκε οικειοθελώς στο χέρι με ένα τουφέκι, το «You» (2007) του Urs Fischer, μια γιγαντιαία τρύπα σκαμμένη στο πάτωμα μιας γκαλερί της Νέας Υόρκης, και η εννοιολογική και περφόρμανς τέχνη των σημερινών Ai Weiwei και Marina Abramovic. Οι μετατοπίσεις αυτές έχουν αφήσει το κοινό που βλέπει τέχνη (δικαιολογημένα) σε αμηχανία.
Στο βιβλίο The Art of Looking, ο διάσημος κριτικός τέχνης Lance Esplund αποδεικνύει ότι τα έργα σύγχρονης και μοντέρνας τέχνης δεν είναι τόσο ακατανόητα όσο φαίνονται. Με υπομονή, διορατικότητα και ευστροφία, ο Esplund μας ξεναγεί στον τελευταίο αιώνα της τέχνης και μας δίνει τη δυνατότητα να την προσεγγίσουμε και να την εκτιμήσουμε με νέα μάτια. Πρόθυμος να εκδημοκρατίσει τα είδη που μπορεί να μοιάζουν απρόσιτα, ο Esplund ενθαρρύνει τους θεατές να εμπιστευτούν το δικό τους γούστο, τα κότσια και την κοινή λογική τους. Το The Art of Looking θα ανοίξει τα μάτια των θεατών που πιστεύουν ότι η πρόσφατη τέχνη είναι αμβλεία, παράλογη και άσχετη, καθώς και τα μάτια εκείνων που πιστεύουν ότι η τέχνη του παρελθόντος δεν έχει τίποτα να πει στο παρόν μας.
#3 “Η Ζωή και το Έργο της Φρίντα Κάλο” – Hayden Herrera
Η όμορφα εικονογραφημένη και έγκυρη βιογραφία της Frida Kahlo «Η Frida θα κρατήσει τη θέση της ως η πρώτη ολοκληρωμένη βιογραφία αυτής της πιο σπλαχνικής καλλιτέχνιδας» Observer «Μαγευτική» Time Η Frida είναι η ιστορία μιας από τις πιο εξαιρετικές γυναίκες του εικοστού αιώνα, της ζωγράφου Frida Kahlo. Γεννημένη κοντά στην Πόλη του Μεξικού, μεγάλωσε κατά τη διάρκεια των ταραγμένων ημερών της Μεξικανικής Επανάστασης και, στα δεκαοκτώ της χρόνια, έπεσε θύμα ενός ατυχήματος που την άφησε ανάπηρη και ανίκανη να τεκνοποιήσει. Για να σώσει ό,τι μπορούσε από τη δυστυχισμένη κατάστασή της, η Kahlo έπρεπε να μάθει να μένει ακίνητη – έτσι άρχισε να ζωγραφίζει.
Το μοναδικό ταλέντο της Κάλο έμελλε να την καταστήσει μια από τις πιο ανθεκτικές καλλιτέχνιδες του αιώνα. Αλλά οι αξιόλογοι πίνακές της ήταν μόνο ένα στοιχείο μιας πλούσιας και δραματικής ζωής. Η Φρίντα είναι επίσης η ιστορία του θυελλώδους γάμου της με τον τοιχογράφο Ντιέγκο Ριβέρα, των ερωτικών της σχέσεων με πολυάριθμους, διαφορετικούς άνδρες, όπως ο Ισαμού Νογκούτσι και ο Λέων Τρότσκι, της εμπλοκής της στο Κομμουνιστικό Κόμμα, της απορρόφησής της από τη μεξικανική λαογραφία και κουλτούρα, καθώς και της έμπνευσης πίσω από την αξέχαστη τέχνη της.
#4 “Τι είναι η Τέχνη;” – Leo Tolstoy
Ο Ρώσος συγγραφέας και στοχαστής Λέων Νικολάγιεβιτς Τολστόι (1828-1910) έγινε γνωστός κυρίως για τα μυθιστορήματά του (Πόλεμος και Ειρήνη, Άννα Καρένινα κ.ά.) και για τις ρηξικέλευθες πολιτικοκοινωνικές απόψεις του, όπως και για τον τρόπο ζωής του.
Στο βιβλίο του αυτό εξαπολύει μια δριμύτατη επίθεση κατά του δόγματος “η τέχνη για την τέχνη” και εκθέτει τις προσωπικές του απόψεις για τη δημιουργία και το νόημά της. Σύμφωνα με τον Τολστόι, η τέχνη είναι ένα μέσον επικοινωνίας των ανθρώπων: ο δημιουργός, μέσω αυτής, εκφράζει συνειδητά ορισμένα αισθήματα και ιδέες επιζητώντας να κάνει κοινωνούς και τους άλλους ανθρώπους και να ασκήσει πάνω τους κάποια ψυχική επιρροή. Οι ιδέες που μεταβιβάζονται μπορούν να αξιολογηθούν βάσει της ποιότητάς τους και το έργο που τις εμπεριέχει μπορεί να κριθεί ως έργο τέχνης, αληθινό ή κίβδηλο, καλό ή κακό. Οι ανώτερες ιδέες είναι εκείνες που εμψυχώνουν τον άνθρωπο και μπορούν να τον κάνουν να νιώσει πως είναι αδελφός με τους συνανθρώπους του και γιος του Θεού.
Στο κείμενο του Τολστόι υπάρχει έντονος προβληματισμός για την αποστολή της τέχνης, αγωνιώδης αναζήτηση των αντικειμενικών αισθητικών κριτηρίων, απόψεις και ενστάσεις για την ωφελιμότητα ή βλαπτικότητα της πληθώρας των έργων που ονομάζονται εν γένει καλλιτεχνικά. Επίσης, ο μεγάλος συγγραφέας παραθέτει εν συντομία τους κυριότερους αισθητικούς ορισμούς που διατυπώθηκαν μέχρι και το τέλος του 19ου αιώνα.
(Από την παρουσίαση της έκδοσης)
