Το καλάθι σας είναι άδειο.
Ξενάγηση το Σάββατο 21 Μαΐου 2022 στις 13.00 από τον Θανάση Μουτσόπουλο στην έκθεση «Let the lion talk» της Χριστίνας Παπαϊωάννου
Διάρκεια ξενάγησης: 55’
Αριθμός συμμετεχόντων: Από 5 έως 25 άτομα
Στο πλαίσιο της έκθεσης της Χριστίνας Παπαϊωάννου, «Let the Lion talk», το Σάββατο 21 Μαΐου στις 13:00 θα γίνει ξενάγηση στην έκθεση από τον επιμελητή και την ζωγράφο. Θα ακολουθήσει παρουσίαση από τον Θανάση Μουτσόπουλο με την Ζωγραφική στην Ψηφιακή εποχή και συζήτηση με την συμμετοχή καλλιτεχνών και θεωρητικών.
Τα έργα της Χριστίνας λειτουργούν μαγικά. Σαν καταρράκτης εισβάλλουν σε μία ψηφιοποιημένη σχεδόν τυποποιημένη κουλτούρα. Και τότε είναι που η Χριστίνα κουνάει το ραβδάκι της προς κάθε κατεύθυνση. Δημιουργεί νέες υβριδικές αναπαράστασεις, που κατακλύζονται από θραύσματα ζωγραφικής ύλης, έντονα φλούο χρώματα, χειρονομιακές γραφές, περιγράμματα, παραστατικές μορφές, στοιχεία της φύσης, τυχαιότητα. Και εδώ έγκειται η διαφορά! Καθόλου τυχαία δεν είναι η ζωγραφική της Παπαϊωάννου.
Ο ιστορικός τέχνης Θανάσης Μουτσόπουλος χαρακτηριστικά αναφέρει για την πορεία των έργων της Χριστίνας από την Ύλη πίσω στην Μη Ύλη: “Η εξέλιξη των ψηφιακών εφαρμογών της εποχής μας ασφαλώς δίνει πρακτικά απεριόριστες εκδοχές παραποίησης της πραγματικότητας, όμως στο μεταξύ έχουν συντελεστεί δύο μεγάλες φιλοσοφικές εξελίξεις: η βαρύτητα της φωτογραφίας ως ντοκουμέντο έχει εξαντληθεί και η υψηλότατη ανάλυση εικόνας που επιτρέπουν τα νέα προγράμματα επεξεργασίας εικόνας και οι υπολογιστές νέου τύπου εξαφανίζουν αυτή τη μαγεία του απροσδιόριστου που στοίχειωνε το παλαιότερο υλικό. Αυτό, όμως, που σημάδεψε την εξέλιξη του ζωγραφικού μοντερνισμού και της αφαίρεσης είναι το εξής : Το σημαντικό εδώ δεν είναι τι βλέπεις αλλά το τι νομίζεις ότι βλέπεις. Πρόθεση η αμφισβήτηση της αφήγησης ή, ίσως, η αφήγηση της αμφισβήτησης. Νιώθω ότι αυτή εδώ η πρώτη ατομική έκθεση της Χριστίνας Παπαϊωάννου έρχεται να καταθέσει μερικές σημαντικές προεκτάσεις στην περιπέτεια της ζωγραφικής στην ψηφιακή εποχή.”
Η Χριστίνα, λοιπόν, με χειρουργική ακρίβεια και δεξιοτεχνία χαράσσει οπτικές διαδρομές σε πολύχρωμες κοιλάδες ανασυντεθημένης πραγματικότητας κλείνοντας το μάτι σε μια οποιαδήποτε μηχανική διαδικασία. Την ίδια στιγμή αποδεικνύει ότι η κλασική αντίληψη της εξέλιξης της μοντέρνας τέχνης έχει περάσει πια στην λήθη. Το σήμα κατατεθέν των έργων της καλλιτέχνιδας είναι αυτό ακριβώς. Ένα ειρωνικό σχόλιο σχετικά με το αληθινό και το τεχνητό, το ψηφιακό και το ζωγραφικό.
Τελικά, η ίδια η Παπαϊωάννου δημιουργεί μία μετα-γλώσσα μέσα από την χαοτική σύγκρουση των δεδομένων της. Κι έτσι αναδύεται αυτή η Μετα-Ζωγραφική με τον αμφιβληστροειδή του κάθε θεατή να διαθλάται για να περάσει από μέσα του ο θαυμαστός νέος κόσμος της εικαστικού.