Διάσημα ζευγάρια καλλιτεχνών του 20ου αιώνα
Alfred Stieglitz & Georgia O’ Keeffe
Συστήθηκαν για πρώτη φορά το 1915. Ο Stieglitz βρισκόταν γύρω στα πενήντα, ήταν ήδη στα πράγματα και υπήρξε ο πρώτος που εξέθεσε τις αφαιρετικές ζωγραφιές της O’ Keeffe. Είκοσι χρόνια μεγαλύτερός της, φωτογράφος και γκαλερίστας ήταν κάτι παραπάνω από σύντροφος για εκείνη – ήταν ο μέντορας της. Εκείνη ήταν δασκάλα τέχνης στο Τέξας. Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 1924 και έζησε στη Νέα Υόρκη. Τα ταξίδια στο Νέο Μεξικό ενέπνευσαν μια αλλαγή στην κατεύθυνση της δουλειάς της O’ Keeffe, κάποια έργα της δε το ζευγάρι τα συζητούσε εκτενώς στην τεράστια αλληλογραφία του έως το θάνατο του Stieglitz το 1946. Ίσως η μεγαλύτερη δήλωση δύναμης σε μια σχέση απόστασης. Καθένα από τα 20.000 γράμματα τους συλλέχτηκαν και κυκλοφόρησαν σε βιβλίο με τίτλο “My faraway one: selected letters to Georgia O’ Keeffe and Alfred Stieglitz”
Diego Rivera & Frida Kahlo
Μια ιστορία αγάπης τόσο χρωματιστή όσο η αισθητική και των δυό τους. Η σχέση του Diego και της Frida ξεκίνησε σαν ρομαντική σχέση δασκάλου-μαθήτριας. Ζωγράφιζαν μαζί παρακινούμενοι από ένα κοινό ενδιαφέρον που είχαν για τον κομμουνισμό, μια αγάπη για τη ζωγραφική κι έναν τεράστιο σεβασμό ο ένας για τη δουλειά του άλλου. Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 1929. Δέκα χρόνια αργότερα, χώρισα, αφότου αποκαλύφθηκε πως ο Rivera είχε ένα δεσμό με την αδερφή της Frida, την Cristina. Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται λόγω βίας μέσα στη σχέση. Η αληθινή αγάπη ποτέ δεν αποτυγχάνει όμως, κι έτσι, το ζευγάρι ενώθηκε ξανά ένα χρόνο αργότερα. Παρ’ ότι το να θεωρείσαι ο μεγαλύτερος εν ζωή καλλιτέχνης του Μεξικού είναι σημαντικό, ο Rivera θεωρούσε πάντα τη γυναίκα του μεγαλύτερο ταλέντο από εκείνον. Ο γάμος τους κράτησε έως το θάνατό της το 1954, ένα γεγονός που ο Rivera παρουσίασε ως το τραγικότερο της ζωής του.
Man Ray & Lee Miller
Παρά το ότι ο Man Ray επέμενε ότι δε θα έπαιρνε μαθητευόμενους σπουδαστές, το επιτυχημένο μοντέλο Lee Miller εγκαταστάθηκε στο Παρίσι μόνο και μόνο για μια ευκαιρία να δουλέψει με τον σημαντικό αυτό καλλιτέχνη. Έγινε η βοηθός του, η μούσα του και αργότερα η ερωμένη του. Το ειδύλλιο ήταν σύντομα και γλυκό, αλλά η διετής σχέση ήταν ιδιαίτερα παραγωγική. Πριν ανακαλύψει τη φωτογραφική της τάση και γίνει ενεργό μέλος του Σουρρεαλιστικού Κινήματος, η Miller ανακάλυψε την τεχνική φωτισμού του Man Ray που αργότερα θα γινόταν το αναγνωριστικό του. Επίσης της έχουν δωθεί τα εύσημα για πολλές φωτογραφίες του Man Ray από το 1929 έως το 1932, ενώ αυτός εργαζόταν με τους πίνακες του. Δυστυχώς χώρισαν το 1932 αλλά παρέμειναν φίλοι.
Ben Nicholson & Barbara Hepworth
Η βρετανίδα γλύπτρια Barbara Hepworth και ο καλλιτέχνης Ben Nicholson γνωρίστηκαν σε διακοπές στο Norfolk το 1931. Παρ’ ότι ήταν και οι δυο παντρεμένοι ήδη, ερωτεύτηκαν. Το ζευγάρι κινήθηκε προς τον αφαιρετισμό σε μια σειρά κοινών εκθέσεων στα χρόνια που ακολούθησαν. Το 1934 η Hepworth γέννησε τρίδυμα και το ζευγάρι παντρεύτηκε τέσσερα χρόνια αργότερα. Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έγιναν βασικά μέλη της καλλιτεχνικής κοινότητας του St Ives στο Cornwall. Χώρισαν το 1951.
Pablo Picasso & Françoise Gilot
Οι σχέσεις του Picasso με επιτυχημένες μούσες του είναι το κλειδί για να καταλάβουμε την εξέλιξη του ως καλλιτέχνη. Με τη Gilot, ανάμεσα σε άλλες υπέροχες ρομαντικές στιγμές, υπήρξε και αυτή με τα κεράσια. Όταν ο Picasso την κατασκόπευε και τη συναντούσε εκεί που έτρωγε, έστελνε πάντα στο τραπέζι της ένα μπωλ με κεράσια. Εκείνη ήταν 21 ετών σπούδαζε τέχνη, εκείνος ήταν 40 χρόνια μεγαλύτερος της. Όπως και να ‘χει, δεν παντρεύτηκαν ποτέ, έζησαν μαζί 10 χρόνια και του χάρισε δυο παιδιά τον Claude και την Paloma. Τον άφησε το 1953, αφότου εξέλιξε το δικό της ύφος – μια ηπιότερη μορφή στον Κυβισμό. Το 1964 έγραψε ένα βιβλίο «Life with Picasso», πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα ανά τον κόσμο. Από εκείνο το σημείο και πέρα ο Picasso αρνήθηκε να ξαναδεί τα παιδιά τους. Όλα τα έσοδα από το βιβλίο χρησιμοποιήθηκαν σε δικαστικές μάχες για να κερδίσουν το νόμιμο δικαίωμα τα παιδιά της αναγνώρισης από τον πατέρα τους.
Jasper Johns & Robert Rauschenberg
Έγιναν εραστές όπως και συνεργάτες στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Για έξι χρόνια, οι δυό τους δημιούργησαν μαζί τέχνη που κινήθηκε από τον Αφαιρετικό Εξπρεσιονισμό στην Pop Art. Όταν χώρισαν το ζαλισμένο ζευγάρι έφυγε από τη Νέα Υόρκη και κατευθύνθηκε νότια. Χώρισαν το 1961. Οι εικονογραφήσεις τους θα άλλαζαν ριζικά, και οι δυό τους δε θα βλέπονταν ούτε θα μιλούσαν μεταξύ τους για πάνω από μια δεκαετία.
Willem & Elaine de Kooning
Όταν η Elaine και ο Willem συναντήθηκαν το 1938 σαν Αφαιρετικοί Εξπρεσιονιστές σε μια ομάδα καλλιτεχνών ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Εκείνος της έκανε μαθήματα, βοηθώντας την να τελειοποιήσει τα πορτραίτα της. Παντρεύτηκαν το 1943, με την Elaine να βοηθά στην προώθηση της δουλειάς του συζύγου της. Χώρισαν τη δεκαετία του ’50, λόγω απιστίας και προβλημάτων στην κατανάλωση αλκοόλ, αλλά ενώθηκαν ξανά το 1976 όταν εκείνη άρχισε να διευθύνει ξανά το εργαστήριο του.
Charles & Ray Eames
Σχέση δασκάλου-μαθήτριας, εκείνος ήταν ήδη παντρεμένος μα χώρισε για να παντρευτεί τη Ray. Γνωρίστηκαν το 1941 ενώ εκείνη ήταν βοηθός του για τη συμμετοχή του στο διαγωνισμό επίπλων οργανικού σχεδιασμού για το MOMA. Παντρεύτηκαν την ίδια χρονιά και μετακόμισαν στο Los Angeles, όπου και καθιέρωσαν την κοινή τους συνεργασία. Δημιούργησαν τη διάσημη καρέκλα LCW – δείγμα υψηλού design – και έχτισαν ένα σπίτι που μετατράπηκε σε Μέκκα των σχεδιαστών και των αρχιτεκτόνων, κάνοντας τους ίδιους το πιο σημαντικό ζευγάρι σχεδιαστών στην ιστορία του design για τον 20 ο αιώνα. Δούλεψαν μαζί έως το θάνατο του Charles το 1978.
Max Ernst & Dorothea Tanning
Αυτοί οι δυο πρωτοπόροι του Σουρρεαλισμού γνωρίστηκαν το 1942 σε μια γκαλερί στη Νέα Υόρκη, ερωτεύτηκαν αργότερα μετά από ένα παρατεταμένο αγώνα σκάκι. Τέσσερα χρόνια μετά ο Ernst – γερμανός μετανάστης – χώρισε την Peggy Guggenheim, παντρεύτηκε την Tanning σε έναν διπλό γάμο με το ζευγάρι Man Ray & Juliet Browner. Όταν ο Ernst αρνήθηκε την Αμερικάνικη υπηκοότητα το 1957, το ζευγάρι μετανάστευσε στη Γαλλία. Έμειναν εκεί έως το θάνατό του το 1976. Βουτηγμένοι στο Σουρρεαλισμό, τον Ντανταϊσμό και ό,τι άλλο ανάμεσα, το ζευγάρι συνέχισε την ξεχωριστή καλλιτεχνική του πορεία κι έτσι διατήρησαν έναν πετυχημένο γάμο. Η τέχνη της επισκιάστηκε από τη φήμη του. Η Tanning επέμενε ότι οι δυό τους «Ποτέ, ποτέ δε μιλούσαμε για τέχνη. Ποτέ».
Jackson Pollock & Lee Krasner
Όταν γνωρίστηκαν το 1942, αφότου εξέθεταν στην ίδια γκαλερί η Krasner ήταν ήδη πιο διάσημη από εκείνο. Οι δύο αφαιρετικοί εξπρεσιονιστές παντρεύτηκαν τρία χρόνια αργότερα, και εγκαταστάθηκαν στο Long Island. Ο Pollock επωφελήθηκε από την εκπαίδευση της Krasner πριν συνεχίσει προς τη δόξα, ενώ η επιρροή του Pollock γέμισε τη δουλειά της Krasner με περισσότερη ελευθερία. Η σχέση τους διαλύθηκε από δικές του ερωτικές υποθέσεις με άλλες και προβλήματα με το ποτό, κι εκείνη ξεκίνησε ένα ταξίδι στην Ευρώπη το 1956. Κατά την απουσία της ο Pollock σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Gilbert Proesch & George Passmore
Σαν μια σκηνή από ρομαντική κομεντί, ο Gilbert και ο George δέθηκαν με ένα βλέμμα στις αίθουσες του Central Saint Martins το 1967, όπου σπούδαζαν γλυπτική. Συνεργάστηκαν σε δυσδιάστατα και τρισδιάστατα έργα αν και όλα τα ονόμαζαν γλυπτική. Εξερεύνησαν θέματα θρησκείας, σεξουαλικότητας με ένα μεγάλο φάσμα αμέσως μένοντας αρκετά πέρα από τα όρια της ελιτίστικης τέχνης. Παντρεύτηκαν το 2008, έχοντας περάσει πάνω από 4 δεκαετίες μαζί στον χώρο της τέχνης που της αντιστάθηκαν μαζί.
Marina Abramovic & Ulay
Παθιασμένη, πρωτοποριακή και δυναμική, αυτές οι τρεις λέξεις μπορούν να συνοψίσουν τη δουλειά του Ulay και της Marina. Απόδειξη ότι ήταν προορισμένοι για να ερωτευτούν, είναι ότι έχουν γενέθλια την ίδια μέρα. Αναφέρονταν ο ένας για τον άλλον με εκφράσεις όπως «ο άλλος» και «μέρη ενός σώματος με δυο κεφάλια», συγχρονίστηκαν δημιουργικά με αποτέλεσμα να συνεργαστούν για πάνω από δέκα χρόνια σε θέματα όπως το «εγώ» και η «καλλιτεχνική ταυτότητα». Δεν κρατούν όλες οι αγάπες για πάντα όμως και οι δυό τους χωρίστηκαν με μια τελευταία συνεργασία. Τίτλος της «The Great Wall Walk», περπάτησαν αντίθετες κατευθύνσεις το Σινικό Τοίχος, για να βρεθούν στο τέλος και να πουν το τελικό αντίο.
