«Θέλησα να ονομάσω “Ζωγραφική” τη δουλειά αυτή, γιατί πρόκειται ακριβώς για…ζωγραφική. Πιστεύω ότι σήμερα δεν επαρκούν οι όροι για να προσδιορίσουμε την πολυμορφία της εικαστικής έκφρασης. Μας ξεπέρασαν τα ίδια τα μέσα και αυτό που απομένει στον καλλιτέχνη είναι να ορίσει το δικό του λεξιλόγιο» λέει στο «Βήμα» ο Δημοσθένης Κοκκινίδης λίγες ημέρες πριν από τα εγκαίνια της νέας έκθεσής του. Με την πρώτη δημόσια παρουσίαση έργων του να τοποθετείται στο 1960, ο καλλιτέχνης υπήρξε από τους πρώτους που «καθάρισε» την παλέτα του εκφράζοντας τον προβληματισμό του απέναντι στα κοινωνικά φαινόμενα, με «πρώτη ύλη» τις ενιαίες χρωματικές επιφάνειες. «Τον καιρό εκείνο η ζωγραφική στην Αθήνα μού έδινε την εντύπωση ενός μαυροφορεμένου πεδίου.Τα χρώματα γύρω μου ήταν καφετιά και γκρίζα, εγώ όμως έβλεπα λευκά και μπλε θάλασσες,έβλεπα φως κίτρινο, άλλοτε επιθετικό, κάποτε ευχάριστο».
Πηγή tovima.gr