Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1929 και πέθανε στην Αθήνα στις 4 Φεβρουαρίου 2020
Σπουδές: Φοίτησε αρχικά δύο χρόνια στην ΑΣΟΕΕ αλλά εγκατέλειψε  για να αφιερωθεί στη ζωγραφική. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1952-1957) με δασκάλους τους Σπύρο Παπαλουκά και Γιάννη  Μόραλη. Τα δύο επόμενα χρόνια εργάστηκε με υποτροφία της ιταλικής κυβέρνησης. Μελέτησε τη λαϊκή και τη βυζαντινή τέχνη στο Αγ. Όρος και τη Λέσβο. Όντας υπεύθυνος του καλλιτεχνικού τμήματος του ΕΟΕΧ (1959-1961) ασχολήθηκε με την παραγωγική αξιοποίηση της νησιώτικης αγγειοπλαστικής.
Έχει έντονο προβληματισμό ως προς την κοινωνική λειτουργία των τεχνών και αυτό φαίνεται από το έντονο ενδιαφέρον του στις καλλιτεχνικές εφαρμογές και την αισθητική των χρηστικών αντικειμένων. Στο ίδιο ιδεολογικό πλαίσιο ανέπτυξε σημαντική δραστηριότητα ως ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας Τέχνης Α» (1960-1967). Το 1972 έλαβε υποτροφία του ιδρύματος Ford. Συμμετείχε σε εκδηλώσεις και εκθέσεις ως ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη» (1974-1981). Το 1967 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην ΑΣΚΤ, όπου ανέπτυξε αξιόλογο διδακτικό έργο, μέχρι το 1997 (διετέλεσε και πρύτανης της σχολής, 1980-1982). Παρέμεινε μέχρι το τέλος κολορίστας με αφαιρετικές εξπρεσιονιστικές εντάσεις, χωρίς να χρησιμοποιεί μια τυπικά ρεαλιστική γραφή. Η συνύπαρξη της υψηλής ζωγραφικής ευαισθησίας με τη νηφάλια κριτική διάθεση χαρίζει στην τέχνη του μια ιδιαιτερότητα που δύσκολα θα περνούσε απαρατήρητη. Έπαιξε θετικό ρόλο στον εκσυγχρονισμό της ελληνικής τέχνης.
Αρνήθηκε να συμμετάσχει σε μεγάλες διεθνείς εκθέσεις (Μπιενάλε κλπ.), θεωρώντας ότι στις συναντήσεις αυτές, με τον τρόπο που διοργανώνονται στα μητροπολιτικά κέντρα, δεν εξασφαλίζεται ο αμοιβαίος σεβασμός προς τα έργα των εκθετών των άλλων χωρών. Ήταν μέλος του ΕΕΤΕ. Από το 1981 έως το 1983 ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου της Αθήνας. Ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης από το 1995 και μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας από το 1997.

Ατομικές εκθέσεις
1960: Κλειώ, Ύδρα
1964, 1967: Μέρλιν
1971: Ζουμπουλάκη
1972: Ζήτα-Μι, Θεσσαλονίκη
1974, 1981, 1987: Ζουμπουλάκη
1989: Αίθουσα Τέχνης Ηρακλείου
— : ΜΚΣΤ, Θεσσαλονίκη – αναδρομική
1990: Πολύεδρο, Πάτρα
1992: Έκφραση
1993: Ζουμπουλάκη
1994: Αγκάθι
1997: Αστρολάβος
1999 Αστρολάβος – Δεξαμενή
2011 Ίδρυμα Λεωνίδα Κ. Μακρή – Ιατρού, Στέγη Τέχνης και Πολιτισμού
2015 Λησμονημένα ρολά ζωγραφικής 1952 -1974. Μουσείο Μπενάκη
2016 «Δημοσθένης Κοκκινίδης, σχέδια και μνήμες» ΜΙΕΤ
2018 «Κυκλάδες», Εικαστικός Κύκλος Sianti

Ομαδικές εκθέσεις
1960, 1965: Πανελλήνιες
1977: Αναφορά στον κριτικό Ρεαλισμό, Εταιρεία Σπουδών νεοελληνικού Πολιτισμού-Σχολή Μωραΐτη
1978: Tre Grekiska Utställningar, Konstakademien, Στοκχόλμη
1982: Ευρωπάλια, Βρυξέλλες
1985: Μνήμες-Αναπλάσεις-Αναζητήσεις, ΕΠΜΑΣ
1992: Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου, ΕΠΜΑΣ

Δημοσιεύσεις, εισηγήσεις, συνέδρια, μεταφράσεις
1962: «Η σύγχρονη κεραμική», Επιθεώρηση Τέχνης, 86
1975: «Περιεχόμενο και στόχοι των εικαστικών τεχνών στη χώρα μας», Θέματα Χώρου+Τεχνών, 6
1976: «Η λειτουργία της Σχολής Καλών Τεχνών», Θέματα Χώρου+Τεχνών, 7
1981: «Σύλληψη και έκφραση της ελληνικότητας στις πλαστικές τέχνες», Ελληνισμός και Ελληνικότητα, επιμ. Γ. Τσαούσης, Αθήνα, σ. 211-216
1988: «Μοντερνισμός, Μεταμοντερνισμός και η θεωρητική μας αδράνεια», Μοντέρνο-Μεταμοντέρνο, Αθήνα, σ. 225-229
1992: «Η μοντέρνα τέχνη και η Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας», στο Καφέτση
1993: «Επάγγελμα Καλλιτέχνης», εφ. Το Βήμα, 23 Μαΐου 1993