Λιμανάκι στη Μήλο
Αυτή η οδυνηρή αντίθεση χαμένης χαράς και αφόρητου πόνου, παρέσυρε χωρίς διακοπή τη ζωγραφική μου. Επίμονα και μονότονα κόλλησαν πινέλα και μπογιές στο ίδιο θέμα: Ένα ζευγάρι, μια γυναίκα και ένας άνδρας, συχνά εμπρός στη μισάνοιχτη πόρτα τους, ατενίζουν το πέλαγος του κόσμου. Δεν είναι πορταίτα, μόνο ανώνυμες υπάρξεις στο χώρο και το χρόνο , στις γήινες στιγμές της ζωής, στις φωτεινές και σκοτεινές πτυχές της.
Δημ. Κοκκινίδης