Οι εικόνες της Λίλας Μπελιβανάκη είναι απόλυτα σύγχρονες και, παράλληλα, «ωραιοποιημένες». Αυτό συμβαίνει γιατί, μιας και εκτίθενται, πρέπει – όσο φρικτές κι αν είναι – να παρουσιαστούν σε ωραίο περιτύλιγμα. Η χρήση των στυλό, των πλακάτων χρωμάτων και των χαρούμενων μοτίβων χρησιμεύουν στο να περάσουν σε δεύτερη μοίρα τα σοβαρά θέματα που θίγονται, όπως η εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος ή η παιδεραστία, έτσι ώστε μία εικόνα φρίκης να μοιάζει γοητευτική.