Κάθε έργο, μικρό ή μεγάλο σε κλίμακα, είναι ένα αυτοτελές σύμπαν. Αλλοτε φωτεινό και ζωντανό, ανοίγει στα μάτια του αποδέκτη του έναν ολόκληρο κόσμο που γιορτάζει φωνάζοντας την ίδια του την ύπαρξη.
Αλλοτε πάλι, πιο μυστηριακό και υποβλητικό, μαγνητίζει τον θεατή μιλώντας του ψιθυριστά σε μια συναισθηματική παγκόσμια γλώσσα συνειρμών και αναμνήσεων.
Ο συνεκτικός κρίκος ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους είναι το χρώμα που θριαμβεύει πανηγυρικά.
Πηγή: efsyn.gr