ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΑΝΩ ΤΩΝ 130€
κυβέρνηση-του-αέρα-γέρος-δημήτρης

200.00

Κωδικός:
Νο 316Α

Τίτλος:
Κυβέρνηση του αέρα Β’

Διαστάσεις:
70 × 100 cm

Διαθέσιμο Τιμή:
200.00
Περιγραφή:

Μεταξοτυπία αριθμημένη και υπογεγραμμένη σε 95 αντίτυπα από τον Δημήτρη Γέρο.

Διαθέσιμο

ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠO ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑΣ
ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 130€
ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΣΤΟ 2107245432
ΠΛΗΡΩΜΗ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΒΟΛΗ
ΑΣΦAΛΕΙΑ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ
 
«Πώς ήρθα στην Αθήνα; Πηγαινοερχόμουν από το 1966. Το 1969 η New Gallery ρώτησε τη χαράκτρια Βάσω Κατράκη ποιος καλλιτέχνης θα μπορούσε να φιλοξενηθεί για έναν μήνα καθώς είχαν κενό στην γκαλερί τους. Εκείνη είπε το όνομά μου. Και ο Κανιάρης είχε εκθέσει τότε. Ημουν ψεύτης, έλεγα ότι είμαι 28 ενώ ήμουν 19-20. Και ότι είχα σπουδάσει ενώ δεν είχα κάνει ούτε ένα σεμινάριο. Αλλά εγώ από 16 ετών όπου ερχόμουν στην Αθήνα ενημερωνόμουν. Μου έδινε ο Τσαρούχης περιοδικά τέχνης. Αυτή η έκθεσή μου ήταν επεισοδιακή. Γιατί περνούσα αντιστασιακά μηνύματα καθώς είχα ζωγραφίσει συρματοπλέγματα και έτσι με αγκάλιασε ο Τύπος της εποχής. Μπήκα με ιδιαίτερη ευκολία στην αβανγκάρντ σχολή της εποχής. Εκανα πολλά. Από σκηνικά σε θέατρα μέχρι εικαστικά σε ταινία της Βουγιουκλάκη. Και σήμερα δουλεύω από τις 10 το πρωί μέχρι τις 12 το βράδυ. Γιατί δεν ασχολούνται μαζί μου οι εφημερίδες; Γιατί δεν ασχολούμαι εγώ με άλλους, δεν θα παρακαλέσω να γράψουν κάτι για να ακουστώ. Κάνω εκθέσεις στη Νέα Υόρκη, στο Παλμ Μπιτς. Και τις ξένες γλώσσες στο πεζοδρόμιο τις έμαθα. Τι να σας πω; Το 1966 έπλενα πιάτα στο ζαχαροπλαστείο “Διεθνές” και μετά πήγαινα στις μπουάτ της Πλάκας. Και το πρωί το περνούσα στην Εθνική Πινακοθήκη, ήταν φίλος μου ο διευθυντής της, ο Μαρίνος Καλλιγάς. Πενήντα χρόνια κάνω τέχνη».Πηγή: protothema.gr
 

Ο Δημήτρης Γέρος, στα δικά του έργα, δημιουργεί εικόνες ζωής και δράσης. Εικόνες μεταμορφωτικές και αλληγορικές, που διατυπώνονται μέσα από έναν κλαυσίγελο. Τα τοπία του είναι ορφανεμένα, γεμάτα παγίδες και προκλητικά μέσα από την απόκοσμή τους μοναξιά, απ” όπου προκύπτει ένα παράδοξα ζωογόνο κι ανατρεπτικό κάθε φορά στοιχείο, το οποίο αλλάζει τις οριακές ισορροπίες των παριστανομένων. Με πικρό χιούμορ και αυτοσαρκασμό, ο θεατής παρακολουθεί έναν διαρκώς μετακινούμενο κόσμο που μετατρέπει σε εκκωφαντική την άγονη γραμμή της μοναξιάς ενός σύγχρονου ανθρώπου, που διαρκώς αποστασιοποιείται διαφεύγοντας ή εθελοτυφλώντας ως προς τις ευθύνες του απέναντι στην ίδια του την ζωή και στο περιβάλλον που διαμορφώνει. Πηγή: blogs.sch.gr
Updating ..
Το καλάθι σας είναι άδειο.
Call Now Button