ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΑΝΩ ΤΩΝ 130€
Δέντρο Μικρογλυπτό από τη Χριστίνα Σαραντοπούλου στον Εικαστικό Κύκλο Sianti

435.00

Κωδικός:
Μ10-24

Τίτλος:
Δέντρο

Διαστάσεις:
18 × 3 × 24 cm

Υλικό

Αλουμίνιο, Ορείχαλκος

Διαθέσιμο Τιμή:
435.00
Περιγραφή:

Υπογεγραμμένο από τη Χριστίνα Σαραντοπούλου

Βάση 10x16cm

Διαθέσιμο

ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠO ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑΣ
ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 130€
ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΣΤΟ 2107245432
ΠΛΗΡΩΜΗ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΒΟΛΗ
ΑΣΦAΛΕΙΑ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ
 

«… Τότε το ίχνος – ο τύπος, το αποτύπωμα, η μονάδα – αφήνει το χνάρι του και καλεί σε
σωματική επαφή, σε χίασμα σωμάτων, την ίδια όμως στιγμή γίνεται και σήμα ενός «μη μου άπτου».
Μια διπλή δέσμευση πάλι της τέχνης: οταν με αγγίζεις δεν με αγγίζεις, οταν ιχνογραφείς,
αποτυπώνεσαι, σφραγίζεσαι στο σώμα μου, με σβήνεις και διαγράφεσαι μαζί μου, αφήνοντας
αλλού την αντίθεσή σου με ανεξίτηλη μελάνη.
Διακρίνω στη μονάδα της Χριστίνας Σαραντοπούλου ενα πλέγμα, ενα συρμάτινο ύφασμα,
υμένα που λειτουργεί διπλά: κρύπτει και συγχρόνως αποκαλύπτει, ταυτίζει και διαφοροποιεί αλλά
πάντοτε λειτουργει ως όριο του απροσδιόριστου, σήμα μιας απαγόρευσης πού δέν αποφαίνεται γιά
τίποτα καί που υπαγορεύει:

όποιος με σύρμα το ίχνος του
θέλει να προφυλάξει
ούτε την ταυτότητά του διατηρεί
ούτε μπορεί να αλλάξει. »

Γιώργος Βέλτσος

 

«... Συμβαίνει πρωτίστως αυτό που έλεγε ο James Joyes ότι η συναισθηματικότητα στην τέχνη αφορά αισθήματα που δεν ολοκληρώθηκαν... Η Χριστίνα Σαραντοπούλου βρίσκεται εδώ και καιρό σε αυτόν τον δρόμο της υπέρβασης. Προβληματίζεται σχετικά με τί μπορεί να θεωρηθεί σήμερα “γλυπτική” και μπολιάζει το έργο της με μια σειρά εννοιολογικών χαρακτηριστικών και επικοινωνιακών δυνατοτήτων. Καταθέτει ως πρόταση ένα πλήρες μεθοδολογικό σύστημα εκφραστικής διαδικασίας και εξαντλεί, με βάση αυτό, την όποια δεδομένη ιδέα. Πρόθεσή της είναι η αναγωγή του επιμέρους σε ένα όλον, τεκμηριωμένο πλαστικά και ερευνημένο ιδεολογικά. Από τη μονάδα της γλυπτικής ως τον “κόσμο” του γλυπτού η διαδρομή μπορεί να είναι μία ή πολλές. Το αποτέλεσμα όμως νομιμοποιείται μόνο από την εγκυρότητα του συστήματος της επαγωγής. Από το ίχνος, από την ένδειξη, από το μορφικό “υπονοούμενο” στο έλλογο τέλος, στην πληρότητα του διανοητικού συμπεράσματος. Από το δακτυλικό αποτύπωμα – πρωτογενή, σπαρακτική μορφή σχεδίου – ως τις διάτρητες, σιδερένιες σφαίρες των γλυπτικών αποτυπωμάτων, το σύστημα της επαγωγής παραμένει ένα. Το ίχνος ολοκληρώνεται και καταθέτει μορφή, ενώ ταυτόχρονα η διαδικασία νομιμοποιείται. Έχοντας κατακτήσει αυτήν τη βασική ιδέα, η Σαραντοπούλου μετέρχεται ποικίλες εναλλακτικές δυνατότητες μορφοπλασίας, άλλοτε στήνοντας τα σιδερένια της αποτυπώματα ως διάτρητα επίπεδα με ένα περίγραμμα-αραβούργημα, άλλοτε ταξιθετεί τα επιμέρους σε έναπεριβάλλον από ίχνη, άλλοτε “γράφει” με τα ρινίσματα πάνω στο σίδερο, άλλοτε «εκμηδενίζει» τη σιδερένια της ύλη για να εξάγει την ελάχιστη μονάδα και να ξαναρχίσει από το μηδέν, άλλοτε παίζει με το συμπαγές και το διαφανές της φόρμας κάνοντας διάφορους μετωνυμικούς συνδυασμούς. Έτσι, η Σαραντοπούλου εξαντλεί τις δυνατότητες του υλικού, χωρίς πάντως να εξαντλεί ή να κουράζει τη βασική ιδέα που υποστηρίζει αυτές τις μορφοποιήσεις. Εντέλει, η μορφή, έτσι επεξεργασμένη, διαφοροποιεί την κατ’ αίσθηση γνώση από την κατά νόησιν γνώση, δηλαδή από την “κατανόηση”. »Μάνος Στεφανίδης Ιστορικός Τέχνης
Updating ..
Το καλάθι σας είναι άδειο.
Call Now Button