Γυμνό
Από το εγκαυστικό βαθυκίτρινο ως το εκτυφλωτικό λευκό και από το ρόδινο ως το εκδικητικό κόκκινο και τις αποχρώσεις της διάφανης, πλην έντονης, γαλαζωπής μελαγχολίας, το χρώμα επιβάλλεται εκ των ένδον στα πεπρωμένα των προσώπων ως οριστική Μοίρα. Μορφές ανθρώπων ή αυλές θεότητες; Ζήτημα φωτός. Το χρώμα-φως προεξάρχει, άλλοτε πλήρες ενθουσιασμού που φτάνει ως τη φρενίτιδα, το παραλήρημα και τον ορυμαγδό. Άλλοτε γίνεται τερπνό και ιαματικό, ή διακριτικά ειρωνικό και χαμηλόφωνα συγκαταβατικό, περιβάλλοντας τα πάντα με μια μαντική αναθυμίαση. Σπίτια συνοικιακά σαν αρχαία ανάκτορα. Νεανίες αθλοφόροι, Έλληνες και κόρες με κυματιστά μαλλιά, ευπλόκαμες. Τα μαλλιά τους κυμαίνονται από τη ροή μυστικής μουσικής.
Γιώργος Σκαμπαρδώνης